Lake Mead part 2 & Monument Valley

Hee people!

Hier ben ik weer vanuit een koud Flagstaff. Hoe is het met jullie? Met mij gaat het uitstekend. Heb er weer een project en een roadtrip opzitten. Volgens planning waren we voor ons project naar Lake Mead vertrokken en zagen de weg richting Vegas voor de 3e keer. De supervisor van ons project was deze keer de 53 jarige John, een natuurfreak die de omgeving af en toe interessanter vond dan de weg. Na heelhuids aangekomen te zijn bij Lake Mead, gingen we niet richting de camping van het vorige project, maar via een onmogelijke “weg” richting ons kamp. Een weg die eigenlijk geen weg mag heten; het was meer een grind/rotspad en het verbaasde mij dat alles in de auto naderhand nog werkte of de ramen er niet uitgesprongen waren. Na een kwartier gehobbel en gebonk in de auto kwamen we dan eindelijk aan op ons kamp. Een helling met schitterend uizicht over Lake Mead. Gelukkig hadden we de beschikking over een bepaalde vorm van sanitair, of zoals onze supervisor omschreef funky toiletten. Wat dat inhoud mag je zelf invullen als ik als sleutelwoord “vliegen” mag geven.
De eerste 2 dagen stonden inderdaad in het teken van “Restoration”, al was er bar weinig werk voor ons. De tweede dag hebben we in totaal misschien maar 2 uur gewerkt en verder op een mooie plek in het meer gezwommen. Maar goed ook, want het was die dag met 38 graden en geen wind erg warm. Dat de auto er toch niet heelhuids uitgekomen was bleek op de terugweg. Met 12 man 1,5 uur in een busje met 38 graden en een kapotte airco is op z’n zachts gezegd geen pretje. Gelukkig was ook ons kamp op loopafstand van het meer, zodat we na deze rit nog een tweede verfrissende duik konden nemen in het meer.
Na drie nachten vechten tegen de zwaartekracht om niet naar beneden te rollen, zijn we verhuisd en hebben we ons aangesloten bij de 2 andere crews. Deze keer weer op een camping, waar we naast schone toiletten ook de beschikking hadden over douches. Samen met de andere crews hebben onszelf de tweede helft van het project bezig gehouden met “Fencing”, oftewel het bouwen van een hek. Om het gehele Lake Mead moet een hek komen om de natuur eromheen te beschermen tegen koeien. Doordat de koeien bepaalde planten eten, verandert de vegetatie en daarmee de natuur. Door een hek te bouwen word voorkomen dat de koeien de beschermde natuur binnendringen en tegelijkertijd is het gebied niet meer toegankelijk voor offroad drivers. Wij waren samen met een andere crew verantwoordelijk voor 2 kilometer hek.
Het bouwen van het hek was erg gaaf omdat het afwisselend was en bovendien is het erg dankbaar werk, omdat je ziet het hek zichtbaar ziet vorderen. De werkzaamheden bestonden grofweg uit de juiste benodigdheden naar de juiste plaats brengen, vervolgens de palen uitlijnen en in de grond boren en als laatste het spannen van de draden tussen de palen. Vooral het dragen van de stalen palen op je schouder naar de juiste plaats is erg zwaar. Niet alleen omdat de palen zelf zwaar zijn, maar ook omdat we ze rotsige heuvels op en af moesten sjouwen. Aangezien de bouw van het hek voor op schema lag, was de werkdruk niet erg hoog en hebben we veel gewacht op nieuwe materialen.

Met de terugkeer in Flagstaff waren we meteen druk bezig met de voorbereidingen voor onze volgende roadtrip. Dat houd in de juiste mensen bij elkaar zien te krijgen, kiezen waar we heen gaan, alles met betrekking tot de locatie regelen en een auto huren. Dit naast het opruimen van alle rommel van het project, alles wassen, uitzoeken, repareren of aanschaffen van niet meer te redden spullen en de “superscrub” op donderdag ochtend. De superscrub is het volledig schoonmaken van het huis op donderdagochtend om 9.00 uur. Net waar je op zit te wachten na een week lang om 5.30 uur opstaan:) Het resultaat mag er wezen, want na de superscrub is het van een smerig “studentenhuis” getransformeerd in een schoon “studentenhuis”.
De vrijdag na de project zijn we met 5 man vertrokken richting Monument Valley. Daar aangekomen onze tent opgezet en een poging gewaagd te koken boven een kampvuur wat uiteindelijk uitliep op een heerlijke boterham met pindakaas. Na een koude nacht om half 5 opgestaan om de zonsopgang te kunnen zien. Verder op zaterdag een hike gedaan in Monument Valley en vervolgens met de auto de “Valley Drive” gedaan. Dit is een 17 mile lange rit door Monument Valley over een onverharde zandige weg. Toeval of niet, wij hadden een Jeep met 4x4 aandrijving van de car rental gekregen, waar we erg blij mee waren. Sommige stukken waren namelijk vrij stijl, waar de vierwielaandrijving goed van pas kwam.
Na deze avontuurlijke maar geweldig mooie rit, zijn we vertrokken richting de Glen Canyon. Dit is een groot gebied rondom Lake Powell. Aan dit meer op een camping hebben we de overige twee nachten doorgebracht. In de buurt van de Glen Canyon zijn vele bezienswaardigheden waaronder de Horseshoe Bend viewpoint. Het uitzichtpunt biedt een geweldig uitzicht over een hoefijzervormige bocht in de Colorado River. Een uur en vele foto’s verder zijn we naar de Antelope Canyon gereden. Deze soort van kloof is alleen onder begeleiding van een Navajo gids te bezoeken. Nadat we gereserveerd hadden werden we met een jeep naar de Canyon gereden. Hier hebben we een uur lang de 90 meter lange Canyon bewonderd. Hoewel het geweldig mooi is, vind ik eerlijk gezegd de Canyon er op de foto’s mooier uitkomen dan dat het werklijk is.
In de middag zijn we gaan kajakken op Lake Powell richting Antelope Point. Helaas was dit wat verder dan we gedacht hadden en kwamen we niet veel verder dan het begin van de Antelope River. In de avond zijn we uit wezen eten, naar de nieuwe Pirates of the Caribbean geweest en de volgende dag teruggereden naar Flagstaff.

De komende tijd verkeer ik in hogere atmosferen. M’n volgende project is namelijk in het geweldig mooie Bryce Canyon, jeehaa! De Bryce Canyon ligt met 9000 ft (2.700 meter) nog een stuk hoger dan Flagstaff, welke op 7000 ft (2.100 meter) ligt. Let wel, de meeste skigebieden in Europa zijn niet veel hoger dan 2.000 meter. Dat Flagstaff erg hoog ligt, was zeker in het begin te merken aan m’n conditie. Vacuüm verpakte zakken als chips staan hier op springen door lage luchtdruk en bloedneuzen komen vaker voor. Bovendien is het weer hierdoor erg onvoorspelbaar. Toen we vertrokken voor project was het zo’n 25 graden, bij thuiskomst lag het de temperatuur rond het vriespunt en sneeuwde het! Ahhhh, ja het sneeuwde halverwege mei, het moet niet gekker worden.
De Bryce Canyon ligt op zo’n 6 uur rijden van Flagstaff, waardoor we daar voor langere tijd blijven. Dat houd in dat jullie de komende 3 weken niets van mij horen, want dat is de tijd dat ik weg ben. De vrije dagen zijn dus ook in de Bryce Canyon. Hoewel het een zwaar project gaat worden, heb ik er enorm veel zin in. M’n uitrusting komt nu helemaal tot z’n recht, want het kan ‘s nachts erg koud worden. De weersverwachting voor de komende tijd is zonnig, maar ’s nachts rond het vriespunt en tot 20 graden Celsius overdag.

Tijd om te stoppen, want het verslag is alweer veel te lang geworden. Hopelijk hebben jullie je vermaakt!:P Nogmaals bedankt voor al jullie berichtjes en tot over 3 weken!

Groeten Sven