First project: Lake Mead!

Hee mensen,

Yeah! M’n eerste project zit erop. Veel gedaan, veel meegemaakt, veel beleeft en heel veel te vertellen. Maar allereerst wil ik iedereen bedanken voor zijn of haar bericht! Erg tof al die reacties.
Ik zal proberen in dit verslag mijn belangrijkste belevenissen samen te vatten. Mijn eerste project was echt top! Volgens iedereen was dit echter een vrij saai project, het kan dus alleen maar beter worden. Zoals gezegd was het project in Lake Mead, zo’n 4,5 uur rijden van Flagstaff en een half uurtje van Las Vegas. Aangezien er momenteel zo’n 120 vrijwilligers voor ACE werken, kan ieder project een andere samenstelling hebben. Op 2 na waren het voor mij dan ook allemaal nieuwe mensen in een crew van 12 inclusief supervisor. Niet bepaald comfortabel in één busje, maar gelukkig zat ik niet op de achterbank waar 4 man naast elkaar moeten zitten. Onze supervisor Nick was erg relaxt, misschien wel omdat dit z’n laatst project voor ACE is. Het bleek dat we niet in de middle of nowhere verbleven, maar op een soort van camping. Er waren dus wc’s aanwezig en voor een verfrissende duik was er het meer op loopafstand:)
Voordat we onze tent echter konden opzetten, gingen naar een mooie Canyon vlakbij de Hooverdam om te hiken naar de Hot Springs. Een soort van natuurlijke warmwater baden, die continue volstromen met warm water dat tussen de rotsen door sijpelt.
De hike was erg intensief, avontuurlijk maar vooral een mooie tocht. Zie ook de foto’s, al kunnen de foto’s het lang niet zo mooi weergeven als het daadwerkelijk is. Na werkelijk iedere bocht kun je weer een nieuwe foto nemen.
Nadat we het kamp hadden opgezet, een duik in het meer hadden genomen en hadden gegeten begon het echte werk de volgende dag. Het werk bij Lake Mead stond ik het teken van “Restoration”, het behoud van de natuur rondom het meer. Over niet al te lange tijd wordt een nu nog 2 baans weg richting Las Vegas een 4 baans weg. Daardoor zal een heel gebied op de schop gaan om plaats te maken voor de weg. Het was onze taak een deel van de vegetatie uit dit gebied “te redden”, zodat dit later teruggeplant kan worden. De eerste dag betekende verschillende planten graven, snoeien en daarna in een bak met water zetten. Altijd leuk in een uitgedroogde, rotsige ondergrond en een brandende zon op je kop, maar het uitzicht maakte alles weer goed. Aan het eind van de dag werden we met planten en al naar de “nursery” gebracht. Op deze kwekerij hebben we alle planten gepoot in potten, om ze vervolgens in het gelid aan de beregeningssyteem aan te sluiten.
De tweede dag was niet heel veel anders, maar deze keer was ik de gelukkige als eerste kennis te maken met een slang. Het was weliswaar geen ratelslang, maar hij maakte met z’n 1,5 meter toch wel indruk. Helaas had ik niet de tijd om op tijd m’n camera te pakken, dus ik heb er helaas geen foto van kunnen nemen. Het geluk kon niet op die dag, want later bij de kwekerij was m’n tweede ontdekking een Black Widow spider, de zwarte weduwe dus. Ik vond haar in de bloempotjes die ik uit elkaar aan het trekken was. Bijzonder om deze dieren zo in het wild tegen te komen, maar volgende keer graag op wat meer afstand. Deze keer wel genoeg tijd om een foto te nemen, al is het wel een "zoek en gij zult vinden foto".
Op zondag zijn we cactussen gaan poten in bloempotten op de kwekerij. Gelukkig lagen deze al te drogen en hoefden we ze niet meer uit te graven. Maar denk niet dat we er zonder kleerscheuren vanaf zijn gekomen, want de cactussen hebben heel kleine naaldjes, vrijwel onzichtbaar en dringen overal doorheen. Aangeraden werd om een t-shirt met lange mouwen aan te doen, wat iedereen dan ook braaf deed. Dit kon echter niet voorkomen dan dat iedereen onder naaldjes zat in handen en armen. Om die reden hadden we die avond de beschikking over 2 hotelkamers met 24 man om ons te douchen en te ontdoen van alle prikkende gevallen. Het voelde enigszins ongemakkelijk om met zo’n groep een hotel/casino binnen te lopen, als een groep ongeschoren, stinkende zwervers die na we jaren eindelijk een douche kunnen nemen. Nadat iedereen een verkwikkende en vooral ontprikkende douche had genomen, gingen we met z’n allen naar het all-you-can-eat restaurant in het hotel. Ondanks de vele naalden was het een leuke en vooral productieve dag. In totaal hadden we meer dan 1.100 cactussen gepoot. Een ware cactus-fabriek die liep als een geoliede machine. Volgens de beheerder van dit project hadden we gewerkt alsof we dubbel betaald werden, wat zeker als compliment gezien kan worden. Sowieso vind ik het opvallend hoe gemotiveerd iedereen is. Uiteindelijk is het allemaal heel simpel werk, vaak dom en onbetaald werk onder zware omstandigheden en toch werkt iedereen ontzettend hard.
Verder hebben we die week zaden verzameld, wat echt te saai voor woorden was. Het stelde letterlijk niets meer voor dan het met een tennisracket tegen een stuikje aanslaan en de zaden opvangen in een bak. Gelukkig hebben we dat niet de hele dag gedaan en konden we om half 4 een duik nemen in een ijskoude rivier. Dat hield in: even erin plonsen en eruit want veel langer hield je het er niet in uit. De laatste werkdag hebben we ‘s ochtends een beregeningssysteem in elkaar gezet tot blaren op de handen aan toe, om vervolgens die middag een hike te doen naar een andere hotspring in Arizona. Wederom erg mooi, vermoeiend en avontuurlijk, maar wel voldaan zodra je jezelf in het warme water kan laten zakken.
Op de dag van vertrek alles ingepakt, tent afgebroken en teruggereden naar Flagstaff. Daar aangekomen alles opruimen, voedselboxen en watertanks terugbrengen en bus en aanhanger wassen van binnen en buiten. Als afsluiting naar goed gebruik een crew-dinner, wat erg gezellig. Een mooie afsluiting van het project, wat volgens de meeste een saai maar vooral gemakkelijk was. Het werk zelf was namelijk niet echt bijzonder, we hadden de beschikking over toiletten en we konden dus zelfs eenmaal douchen. Zelf vond ik het een mooi project om mee te starten om kennis te maken met alle aspecten van een project. Helaas is m’n volgende project weer bij Lake Mead, maar het is gebruikelijk dat iedereen minimaal 2 keer hier naar toe gaat. Gelukkig is dit voorlopig het laatste project hier, aangezien het daarna te heet wordt om hier te werken.
Ik zie dat het alweer een hele lap tekst in geworden, dus tijd voor het eind. Onze plannen deze 6 vrije dagen: met 14(!) man naar Las Vegas!!! Yeah! 2 minivans en 2 hotelkamers gehuurd. Wordt dus dikke pret!

Groeten vanuit een ijl Flagstaff!

Sven